علت تشنج در نوزادان چیست
تشنج های دوران نوزادی، معمولاً نشانه یک بیماری زمینه ای جدی بوده و خطرناک است و یک اورژانس پزشکی محسوب می شود که می تواند منجر به آسیب های دائم مغزی شود.
حرکات شدید اندامها، پرشهای عضلانی تکراری، لرزش پلکها، سفت شدن اندامها، حرکات شبیه مکیدن (ملچ و ملوچ) یا جویدن در دهان، حرکات چرخشی چشمها، خیره شدن به نقطهای برای چند لحظه، حرکات پاها بهصورت پا زدن رکابی، گریه غیر طبیعی و از دست دادن کنترل ادرار در زمان حمله، از علائم تشنج نوزادی است. درمان تشنج نوزادان نیز کوتاه مدت است و بر حسب وضعیت بالینی نوزاد و پاسخ او به درمان، از ۲ هفته تا ۳ ماه بعد از آخرین تشنج، دارو را در صورت تأیید پزشک، میتوان قطع نمود.
تشنجهای دوران نوزادی، معمولاً نشانه یک بیماری زمینهای جدی بوده و خطرناک است و یک اورژانس پزشکی محسوب میشود که میتواند منجر به آسیبهای دائم مغزی شود.
تشنج میتواند از نوع خفیف و یا کاملاً آشکار باشد و در نوزادان نارس و کموزن شایعتر است.
تشنج نوزادی اختلال موقتی در مغز است که بهصورت ناگهانی آغاز میشود و غیر ارادی و غیر قابل کنترل است. در ۲۵ تا ۳۵ درصد نوزادانی که دچار تشنج میشوند، عوارض تکاملی ـ عصبی برجای میماند.
علت تشنج نوزاد
علل تشنج نوزادی چیست؟
شایعترین علت تشنج در دوران نوزادی، نرسیدن اکسیژن به مغز است. سایر علل آن، عبارتند از:
علل متابولیکی: کاهش قند خون، کاهش کلسیم و منیزیم خون، افزایش یا کاهش دمای بدن، افزایش یا کاهش سدیم، کمبود چند ماده خونی دیگر
علل عفونی: عفونتهای قبل و بعد از تولد مانند مننژیت
آسیبهای وارده به نوزاد حین تولد
مشکلات سیستم عصبی نوزاد
علل دیگر: افزایش اوره خون، افزایش بیلی روبین (زردی بسیار بالا) و …
عوامل تعیین پیشآگاهی از تشنج نوزادی
این عوامل شامل مشاهده مشخصات تشنج، عوامل قبل از تولد، وجود علائم عصبی، وجود عوامل ایجاد کننده، بررسی آزمایشگاهی و ناهنجاریهای نوار مغز نوزاد است.
نوزادان بهطور تقریباً شایع در ۴ روز اول زندگی دچار لرزشهای ضعیف در یک یا چند اندام میشوند که باید از تشنج افتراق داده شود.
اگر لرزشهای نوزاد با حرکات غیرمعمول چشمی و دهانی و قطع تنفس (کبودی) همراه باشد، بدون وقفه و طولانی و با خمیدگی اندام همراه باشند، بعد از چهار روزگی ادامه یابد و اگر به تحریکات خارجی پاسخ ندهند، تشنج تلقی میشوند.
حرکات شدید اندامها، پرشهای عضلانی تکراری، لرزش پلکها، سفتشدن اندامها، حرکات شبیه مکیدن (ملچ و ملوچ) یا جویدن در دهان، حرکات چرخشی چشمها، خیرهشدن به نقطهای برای چند لحظه، حرکات پاها بهصورت پا زدن رکابی، گریه غیر طبیعی و از دست دادن کنترل ادرار در زمان حمله، از علائم تشنج نوزادی است.
علت تشنج نوزاد
درمان
برای درمان تشنج، با توجه به نظر پزشک از شیوههای مختلفی استفاده میشود:
تزریق سرم؛ دارو
نوزاد را برای اطمینان از کنترل تشنج تحت نظر قرار میدهند.
گرفتن نوار مغز و انجام MRI مغزی
تعیین وضعیت نوزاد در آینده از نظر تکرار تشنج و یا شدت آسیب مغزی، معمولاً بهراحتی قابل پیشبینی نیست و نیاز به گذشت زمان دارد.
نکته
در صورت ترخیص نوزاد با داروهای ضدتشنج در دادن بهموقع و دقیق آنها توجه داشته باشید و مراجعه بهموقع به پزشک را فراموش نکنید.
از آنجاییکه بیشترین رشد مغز در سال اول و آن هم در سهماهه اول زندگی است، همین امر باعث شده که اغلب مشکلاتی که در هنگام ترخیص در نوزادان ملاحظه میشود، در ۳ تا ۴ ماهگی بهتدریج از بین برود، به همین دلیل درمان تشنج نوزادان نیز کوتاهمدت است و بر حسب وضعیت بالینی نوزاد و پاسخ او به درمان، از ۲ هفته تا ۳ ماه بعد از آخرین تشنج، دارو را در صورت تأیید پزشک، میتوان قطع نمود.